It was meant to be …

Niet alles in het leven loopt zoals je zelf verwacht of zoals “de mensen” dat van je verwachten.

Mag ik u voorstellen “ons lot” … letterlijk en figuurlijk.

Wij zijn namelijk de eigenaar geworden van een fantastisch lapje grond, lot 12, in de Leeuwerikheide in Mol Wezel. Gelegen in een rustige omgeving met veel bossen en aan de overkant van onze straat een uitgestrekt natuurgebied. Waar ik enorm blij mee ben! Want vanaf 40 (hier ben ik weer!) begin je zo’n dingen meer en meer te waarderen … rust, natuur, de verandering van de seizoenen, vogeltjes die in je tuin rond trippelen, …

 

Vele mensen begrijpen niet goed waarom we helemaal opnieuw willen beginnen aan dit bouwavontuur. We wonen toch in een leuk huis in een gezellige buurt?? En inderdaad, dat is zo maar smaken veranderen en soms moet je gewoon je hart volgen en springen!

Dat is natuurlijk niet ineens van vandaag op morgen gegaan. Ons huis waar we nu nog (een paar weekjes) in wonen is heel modern. Zwarte gevelsteen, donkere vloeren en alle muren en meubels wit. De laatste jaren is onze smaak stilaan veranderd en neigden we meer naar de landelijke stijl. Maar bouwplannen hadden we absoluut niet!

IMG_20150625_084725[1]
Ons vorige huis: zwarte baksteen, strakke vormgeving, modern ingericht
Toen botsten we dit voorjaar plots op een huis in de buurt dat te koop stond. Mooi gelegen, groot, met een prachtige landelijke keuken en een grote tuin. Liefde op het eerste gezicht!! Lang hebben we niet getwijfeld. Het huis werd openbaar verkocht en na de eerste zitdag waren wij de hoogste bieders. Euforie alom! In mijn gedachten was het huis al van mij, stond ik te koken in mijn landelijke keuken en liep ik boven door de lange gang met krakende parketvloer.  Maar er bestaat zoiets als “recht van hoger bod” en op de allerlaatste dag heeft iemand ons overboden. Die man is dan uiteindelijk na de tweede zitdag ook eigenaar geworden. Hij wilde het blijkbaar nog liever dan wij en heeft hiervoor een serieuze prijs betaald. Een huis, hoe mooi dan ook, heeft een bepaalde waarde en hier wilden we niet boven gaan … hoe erg we dit ook vonden.

Ondertussen hadden wij, in al ons enthousiasme, ons huis al te koop gezet. Buiten onze verwachtingen om, waren er heel snel geïnteresseerde kopers en hakten we de knoop meteen door. Daar stonden we. Een gezin met twee tieners, huis verkocht en niks anders in het vooruitzicht. We spraken af dat we nog in dit huis mochten blijven wonen tot 24 december (Merry Christmas!) Onze ouders waren in alle staten …

We zijn dan volop beginnen rondkijken naar andere huizen maar de klik kwam er niet meer…tot we op een zondagnamiddag tijdens een wandeling botsten op “ons lot” …

We zijn nu een paar maanden verder, de compromis is getekend, het tijdelijk huurhuis gevonden, het plan voor ons huis zo goed als klaar. We gaan opnieuw bouwen!

Het heeft zo moeten zijn …

Een reactie op “It was meant to be …

Plaats een reactie