Staat een tripje naar Napels op je to-do lijstje? Groot gelijk! Napels is de max, het is een onderdompeling in het pure Italiaanse leven. Wij zijn er onlangs geweest en hebben allebei een zware crush voor deze stad opgelopen.

1. Meteen de allerbelangrijkste tip : Huur GEEN auto. Tenzij je gek bent. Het verkeer is compleet chaotisch en geen enkele auto die je ziet rijden is intact. Wil je toch absoluut een auto huren: neem een kleine, zorg dat de toeter werkt en neem een doos kalmeertabletten mee.

2. Wanneer je van de luchthaven naar de stad wil, kan je de Alibus nemen. Je vindt ze bij de uitgang en ze rijdt ongeveer elke 20 minuten. Stap uit bij de haven en van daaruit kan je te voet naar de meeste hotels.

3. Ga koffie drinken op een terrasje van één van de talrijke koffiebarretjes. Als je niet houdt van de typische sterke espresso (1 slok en die is op) , bestel dan een cappuccino. Als je vraagt naar een “café grande” kijken ze je aan alsof je een ongelofelijk domme vraag stelt. Oh ja, bestel er ineens iets zoets “dolce” bij … overheerlijk!! Aan het begin van de winkelstraat Via Chiaia vind je het chicste koffiehuis van de stad “Caffe Gambrinus“. Mooi om gezien te hebben maar voor mij net iets te weinig charme.

4. Als je nog op zoek bent naar een hotel, overweeg dan hotel San Francesco al Monte. Niet het allergoedkoopste maar het uitzicht over de stad, de Vesuvius en de baai van Napels is het geld meer dan waard. Om  nog maar te zwijgen over het zalige zwembad op het dakterras!

5. Neem de funicolare om je te verplaatsen. Binnen de tien minuten reis je van het oude stadscentrum naar het hoger gelegen nieuwe gedeelte boven aan de Vomero-heuvel. Het is een oud treintje dat omhoog getrokken wordt. Je hebt 4 lijnen en je betaalt 1 euro voor een ticketje. Wij namen elke dag de “Centrale”naar ons hotel. De ingang van deze lijn ligt een beetje verstopt recht tegenover de Galeria Umberto.

Ken je het liedje “Funiculì, funiculà, funiculì, funiculà, ncoppa jammo ja, funiculì, funiculà” ? Dat gaat over dit treintje dat vroeger met de werkmannen naar de top van de Vesuvius tufte.

6. Stap zeker eens de Galeria Umberto binnen. Laat je overdonderen door de prachtige marmeren vloeren en de indrukwekkende lichtkoepels. Naast chique winkels vind je hier vaak kraampjes met allerlei namaakartikelen (voor de liefhebbers van Louis Vuiton & Michael Kors”sjakosjen”) Placeer je hier op een terrasje, bestel een ijsje en kijk gewoon rond. Naast de hordes toeristen kan je hier heel wat modieuze locals spotten.

7. Je kan niet naar Napels gaan zonder een pizza te eten. In de traditionele pizzeria’s kan je maar kiezen uit een paar verschillende soorten. Neem gewoon een pizza Margherita, uitgevonden in Napels. Eenvoudig en puur maar met de allerbeste tomatensaus!

8. Als je een tafeltje kan bemachtigen, eet dan ’s avonds eens bij Brandi, de oudste pizzeria van de stad. Gelegen in een steegje aan de Via Chiaia. De eigenaar brengt er live entertainment met zijn gitaar en is apetrots op de beroemdheden die hier de revue gepasseerd zijn. Ook onze eigenste koning Filip genoot bij Brandi van een pizza met zijn oudste zoon Gabriel. Volgens de eigenaar bestelde hij zelfs 2 pizza’s … Het zal een goeie eter zijn, onze Filip. Of de pizza’s zijn gewoon té lekker! Let op: Brandi is geen verborgen parel, het is hier aanschuiven voor een plaatsje en ook de talrijke Japanners hebben dit restaurantje ontdekt 😉

9. Neem bij de haven een boot naar één van de omliggende eilanden. Kies voor de SNAV boot. Comfortabel, snel en niet duurder dan de andere boten. Wij lieten het toeristische Capri links liggen en kozen voor Procida. Een mini-eiland met een wirwar aan smalle straatjes en pastelkleurige huisjes. Met enkel een handvol restaurantjes aan het vissershaventje is het hier heerlijk rustig. Doen, doen, doen!! En vergeet je fototoestel niet want je kan hier niet stoppen met foto’s nemen.

10. Tenslotte: Wandel zonder doel door de smalle straatjes van de oude stad. De was hangt er vrolijk te wapperen en de Napolitanen roepen naar elkaar vanop hun balkons. Ok, het is niet overal even proper maar al bij al vond ik dit echt wel meevallen. Geen enkele keer heb ik me hier onveilig gevoeld. Integendeel, we hebben genoten van de levendige, volkse sfeer van Napoli!

“Napels zien en sterven”, zo zeggen ze. Mijn versie: “Napels zien en nog eens terugkeren.” Want van deze stad waar zoveel te beleven valt, krijg je nooit genoeg!